Okyanus asitlenmesi nedir etkileri ve sonuçları

Okyanus asitlenmesi uzun zamanlardan beri devam eden bir sorun olmasına rağmen oldukça yeni bir terim olarak görünmektedir. İnsan Faaliyetleri tarafından üretilen CO2 emiliminin neden olduğu okyanus. pH'ındaki düşüşü ifade etmektedir. Tanım 2003 yılında icat edilmiştir. bazı deniz canlılarının görülen hızlı değişimleri, öncelikle mercanlar dikkat çekti, ancak bilim okyanusun büyük bir CO2 emici özelliği olduğunu uzun zamandır biliyor. Aslında atmosfere salınan CO2'nin yaklaşık olarak %30'unu emmektedir. fosil yakıtların yakılması ve ormanların yok edilmesi gibi insan faaliyetleri sebebi ile nispi seviyeler yükseldikçe, okyanus tarafından emilen karbondioksit miktarı da buna bağlı olarak artabilmekte.

Deniz suları tarafından emilen CO2 mantıklı etkilere neden olur, Aslında hidrojen iyonlarının konsantrasyonunda bir artışa neden olan çeşitli kimyasal reaksiyonlar meydana gelir. Bu sürecin okyanus ve içinde yaşayan canlılar için geniş kapsamlı etkileri bulunmaktadır. Okyanus ortalama pH şu anda yaklaşık 8 ya da bu civardadır. Temeli ancak daha fazla karbondioksiti emer, devam ederken pH azalır ve okyanus daha fazla asidik hale gelmektedir. 

Okyanus asitlenmesinin sonuçları

Tüm bu artan asitlenme, denizlerde ve okyanuslarda yaşayan canlılar ve hatta dünyadaki milyarlarca insanın yiyecekleri için okyanusa büyük ölçüde bağımlı olduğu göz önüne alındığında insan varlığının kendisi için ağır etkilere sahip olduğu bilinir, Çevresel etki yeterli değilse ekonomik ve istihdam etkisi e dikkate alınmalıdır. risk altında milyonlarca iş ve sayısız üretken ve ticari sektör bulunmaktadır, bunlar yalnızca okyanusta yaşayan balıklara ve kabuklu deniz hayvanlarına bağlı değildir. 

Balıklar ve deniz canlıları üzerindeki etkiler

Okyanus asitlenmesinin bugün bir çok okyanus türü üzerinde etkisi bulunmaktadır, Mercanlar etkilenir Bazı türler, iskeletlerini oluşturmak için karbonat, iyotları yerine bikarbonat kullanabilir bu da onlara asitlenen bir okyanusta daha fazla seçenek sunmaktadır. Bununla birlikte önümüzdeki yüzyılda mercan resiflerinde bulunan farklı yaygın mercan türlerinde önemli değişiklikler görülebilecektir. 

Pteropod ya da deniz kelebekleri, bir çalışan küçük deniz salyangozu gıda zincirinde önemli rolü bulunmaktadır, aslında bu kril'den balinalara çeşitli organizmaların besin olduğu Pteropod kabukları 2100 yılı için öngörülen pH ve karbonat seviyelerine sahip deniz suyuna yerleştirildiğinde kabuklar 45 gün sonra yavaşça çözüldü. Ancak bugün bile araştırmacılar Güney Okyanusu'ndaki ptrepod kabuklarının ciddi düzeyde çözündüğünü keşfettiler.

Okyanusun kimyasındaki değişiklikler kalkerli olmayan organizmaların davranışlarını da etkileyebilir. Paylaço balığı gibi bazı balıkların daha asidik sularda yırtıcıları tepsit etme yeteneği azalmıştır. Genel olarak balıklar değişen asit baz koşullarından önemli ölçüde etkilenir. PH'da sadece küçük bir değişiklik hayatta kalmada büyük bir fark yaratabilmektedir. 

Örnek olarak; insanlarda kan pH'ında 0,2-0,3'lük bir düşüş önemli sağlık etkilerine neden olabilir. Aynı şekilde balklar da bu değişime uğrarlar. Sonuçlardan biri fazla asidi kana boşaltmaya çalışmak için enerji harcamalarını arttırmaları gerektiği gerçeğidir. Bunun biyolojik aktivitelerinde sonuçları vardır ve hatta büyümesini yavaşlatabilir.

Bitkiler ve algler üzerindeki etkiler

Bu durumun bitkiler ve algler üzerinde yaratacağı etkiler de araştırılmaktadır . Bazı türler okyanus asitlenmesinden zarar görecek olsa da bitkiler ve algler, tıpkı karadaki bitkiler gibi fotosentez için karbondioksite ihtiyaç duyduklarından okyanustaki daha yüksek CO2 koşullarından yararlanabilirler.

Asitlenmenin balık ve diğer yırtıcı hayvanlarla yiyecek için rekabet eden ve aynı zamanda genç balıklarla beslenen denizanası popülasyonlarını etkileyip etkilemeyeceği büyük bir bilinmeyendir. Diğer organizmaların çoğu acı çekerken sıcak, daha asidik koşullarda gelişirlerse, bazı ekosistemlere hakim olmaları ve onları bozmaları olasıdır.

Okyanus asitlenmesi için müdahaleler ve çareler

Çözümleri ve hızlı bir şekilde bulmamız gerekiyor . sayısız türün hayatta kalması tehlikede. Gelecekteki karbondioksit seviyelerine ilişkin tahminlere göre, bu yüzyılın sonuna kadar okyanus yüzey sularının pH'ı yaklaşık 7,8 olabilir. "Okyanus pH'ının en son bu kadar düşük olduğu zaman, 14-17 milyon yıl önce, Orta Miyosen sırasındaydı Dünya birkaç derece daha sıcaktı ve büyük bir yok olma olayı yaşanıyordu.

Bilim adamları ve deniz bilimciler, konu ile ilgili çok araştırma yaptı ve bugüne kadar çok yol katedildi. çevremizi her zaman korumak bizlerin elinde, her ne kadar deniz içerisinde yaşamıyorsakta, yüzeysel olarak yaşam alanlarımız kendi dünyamız, çevremize karşı bilinçli olmayı ve korumayı bilmemiz gerekmektedir.

Düşüncelerinizi yorumda belirterek katkı sağlayabilirsiniz.